Historia może kojarzyć się z nudnymi lekcjami w szkole, które w wielu przypadkach polegały na bezczynnym siedzeniu w ławce i słuchaniu wykładu nauczyciela, który wypełniony był szczegółowymi datami, nazwiskami i wydarzeniami. Jednak dobrze opowiedziana historia, która pomija nieistotne szczegóły, zaś ukazuje pewien proces dziejowy, może być ciekawsza niż niejeden film akcji czy przygodowa książka. Wyobraźmy sobie średniowieczny gród, który musi odpierać ataki z różnych stron. Można przedstawić to jako listę zawierającą dzień, miesiąc i rok konkretnego najazdu, czas jego trwania, miejsce pochodzenia najeźdźcy, straty w wojsku i sprzęcie po obu stronach konfliktu. Kogo jednak zaciekawi taka statystyka? A przecież można przestawić to znacznie ciekawiej, w formie opowieści. Nikt przecież nie zapamięta na całe życie ogromnego zbioru danych, może za to zapamiętać mechanizmy działania procesów historycznych i zobaczyć, jak pewne zjawiska wpływają na inne i wyzwalają określone efekty. Właśnie na tym powinna polegać nauka historii. Pozwoliłoby to uniknąć powtarzania cudzych błędów, które już zostały popełnione wiele lat temu. Oczywiście nie obejdzie się bez poznania najważniejszych dat. Każdy z pewnością wie, kiedy odbyła się na przykład bitwa pod Grunwaldem czy chrzest Polski. Może okazać się, że młode pokolenie z łatwością wskaże datę tysiąc czterysta dziesiątego czy dziewięćset sześćdziesiątego szóstego roku, ale będzie mieć problem z najnowszymi wydarzeniami. Na przykład wiele młody ludzi może nie wiedzieć, kiedy powstał internet lub kiedy rozpowszechniły się telefony komórkowe. Te technologie są dla nich codziennością i są tak oczywiste, że właściwie mają wrażenie, jak gdyby istniały one od zawsze, a przynajmniej od bardzo dawna. Dlatego może pojawić się spore zdziwienie, gdy dowiedzą się, że stosunkowo niedawno coś takiego w ogóle nie istniało. Nie mówiąc już o tym, że od utworzenia do rozpowszechnienia tych udogodnień minęło wiele czasu, wszak na początku te zdobycze techniki nie były dostępne dla przeciętnego człowieka i dopiero z czasem pojawiły się z domach zwykłych zjadaczy chleba. Nauka historii może być też fascynująca, bo każdy okres historyczny jest inny. Czytając o starożytności, będziemy uczyć się o zupełnie innych rzeczach niż wtedy, gdy dowiadujemy się o życiu w średniowieczu lub o wydarzeniach z epoki renesansu czy baroku. Naukę historii warto wzbogacić materiałami wizualnymi, na przykład reprodukcjami obrazów czy zdjęciami architektury pochodzącej z danej epoki. To właśnie stare budynki są tym elementem, który stanowi najbardziej powszechny łącznik teraźniejszości z przeszłością. Idąc ulicami miasta często napotykamy się na architekturę różnych stylów, która nierzadko pamięta czasy sprzed dziesiątek lub setek lat. Dzięki wiedzy historycznej będziemy mogli rozpoznać styl i połączyć go z epoką, choć tak naprawdę nie jest to takie proste, bo do poszczególnych stylów powracano wielokrotnie w różnych epokach. Historia może być naprawdę ciekawa.
