Kiedy stawiamy przecinek? Jak się nauczyć zasad dotyczących tego znaku interpunkcyjnego? Polszczyzna niewątpliwie należy do najtrudniejszych języków świata i co do tego nie ma najmniejszych wątpliwości. Cudzoziemcom trudno nauczyć się polskiego przede wszystkim ze względu na to, że jest to język fleksyjny, a więc trzeba dobrze przyswoić sobie zasady deklinacji i koniugacji. Po drugie, problemem są też nasze niektóre głoski, chodzi przede wszystkim o te szeleszczące. A jeśli chodzi o interpunkcję? No, może w tej materii nie jest aż tak źle, ale zasad interpunkcyjnych w języku polskim jest stosunkowo dużo. Nie sposób byłoby w niniejszym artykule wymienić je wszystkie, bo musielibyśmy w zasadzie przepisać część słownika, tę jego część poświęconą interpunkcji, a ściślej mówiąc przecinkowi właśnie. W takim razie, skoncentrujmy się tylko na tym, kiedy stawiamy przecinek. I tak będzie o czym pisać. Zatem do rzeczy.Taką podstawową zasadą jego użycia jest ta, która mówi o oddzielaniu przecinkiem wyrazów, kiedy coś wyliczamy. Przecinek może wystąpić pojedynczo lub podwójnie. Przecinek podwójny służy do wydzielenia wyrazu lub grupy wyrazów w obrębie wypowiedzenia, np. w zdaniu typu: Było to dawno, jeśli się nie mylę, przed wieloma laty. Przecinek konieczny jest wtedy, kiedy oddzielamy od siebie zdania nadrzędne i podrzędne: Marysia wiedziała, że nie będzie w stanie wykonać tego zadania. Ten znak interpunkcyjny stawia się też pomiędzy zdaniami współrzędnymi.. Oto kilka przykładów: Nie lubię flaczków, a zatem nigdy ich nie jem.; Zaczęła się sesja egzaminacyjna, i studenci zabrali się do nauki.; Nigdy nie byłem w Hiszpanii, podobnie jak i w Portugalii.
Przecinki stawiamy również w zdaniach pojedynczych: Nie znam angielskiego, francuskiego ani też hiszpańskiego.; Kup i chleb, i bułki.
W niektórych wyrażeniach porównawczych przecinek również musi być, aby zdanie było poprawne: Czytanie książek jest zarówno miłe, jak i bardzo kształcące. Przecinek konieczny jest, kiedy w zdaniach mamy wtrącenia: Przyjaźnię się z nią od dawna, to jest od dwudziestu lat.
Ten znak interpunkcyjny musi znaleźć się zawsze przed wyrażeniami typu: na przykład, przynajmniej, zwłaszcza, nawet, ewentualnie i jeszcze kilku innych: Ćwiczyła często, przynajmniej trzy razy w tygodniu.;Słucha muzyki poważnej, na przykład Bacha.
Przy wyrażeniach, takich jak: sądzę, uważam, przypuszczam, zdaje się zawsze stawiamy przecinek: Uważam, że głupio postąpił.; Sądzę, że dobrze byłoby to zrobić razem. Bez przecinka nie wyobrażamy sobie wyrazów oznaczających emocje: ach, oj, halo czy jeszcze inne. Po wyrazach w wołaczu także musimy użyć tegoż znaku interpunkcyjnego: Pani, Jadziu, musimy się koniecznie zobaczyć.; Panie dyrektorze, proszę o podanie dokładnych informacji na ten temat.
Już na podstawie tego, co zostało powiedziane powyżej, możemy stwierdzić, kiedy stawiamy przecinek. To jednak bardzo podstawowe informacje. Jeśli ktoś rzeczywiście chciałby posiąść szeroką wiedzę na ten temat, musi już we własnym zakresie zgłębić jej tajniki.